جراحی زیبایی

طبیعت منبع الهام و اکتشاف کودک

همه کودکان به طبیعت نیاز دارند، نه فقط آنهایی که والدینشان برای طبیعت احترام قائل هستند، نه فقط آنهایی که به یک قشر اجتماعی و فرهنگی خاص تعلق دارند و نه آنهایی که توانایی و استعدادهای خاص دارند… هر کودکی به طبیعت نیاز دارد.

آیا دوری از طبیعت انتخاب کودکان ماست؟

سال‌ها قبل دنیای کودکان اغلب سرشار از جنبش و تحرک و تجربه‌آموزی از طبیعت بود؛ دنیایی واقعی که طبیعت و نشانه‌های آن اعم از خاک، آب، باد، موجود زنده و درخت ملموس هستند و نه محدود در قاب تصویری مجازی که حتی امکان تجربه و کسب خاطره‌ای ماندگار و ساده همچون خاک‌بازی در آن محال و دست‌نیافتنی است. متاسفانه مفهوم بازی در نسل جدید به شکل تاسف‌آوری تغییر کرده است.

امروزه با برنامه های تلویزیونی، کامپیوتری و افزارهای الکترونیکی، کودکان از لذت کشف طبیعت بی بهره مانده اند. این بیماری دوران ماست. مدرسهها با فوق برنامه های شان، زمان کمی برای بازی در بیرون از خانه برای کودکان باقی می گذارند. حتی بدون این برنامه ها نیز فضای سبزکافی برای لذت بخشیدن به کودکان وجود ندارد.

پارک ها و زمین های بازی بسیار پیراسته و دست خورده اند، کنجکاوی کودکان را بر نمی انگیزند و فضایی برای کشف و شناخت بی پایان پدید نمی آورند. بخش مهمی از دوران کودکی کودکان امروز از آن ها دزدیده شده است: ارتباط  تنگاتنگ با طبیعت.

مرز غریبگی کودکان با طبیعت تا آن حد است که دیگر کمتر کودکی را می‌توان در حال خاک‌بازی، آب‌بازی، شن‌بازی، گرفتن پروانه، تعقیب مورچه‌ها و زنبورها یا حتی هنگام بالا رفتن از یک درخت غافلگیر کرد. کودکان خاموش و غرق دنیای مدرن که بازی‌های کامپیوتری تمام ذهن آنها را پر کرده، فرزندان همان نسلی هستند که بازی را در قلب طبیعت و با سر و صدای زیاد می‌شناخت.

بزرگسالان امروز یا همان کودکان دیروز که برای غذا پختن در فضای باز، تاب‌بازی بر شاخه یک درخت، گرفتن قورباغه، چادر زدن در فضای باز، سبزیکاری، وارد شدن به لانه مرغ و خروس‌ها، سوار شدن بر حیوانات چهارپا، آب‌بازی، پیدا کردن لانه گنجشک و زاغی ساعت‌ها وقت صرف می‌کردند و هزار و یک تدبیر کودکانه برای بازی داشتند، اینک پدر و مادر کودکانی هستند که بازی را در فضای مجازی به هر تفریح دیگری ترجیح می‌‌دهند. آیا همه اینها انتخاب کودکان ماست؟

واقعیت دنیای مدرن امروز، تغییر در سبک زندگی است که البته به خودی خود مشکل‌ساز نیست. بدیهی است زمانی می‌توان از یک سبک زندگی انتقاد کرد که آثار و عواقب ناشی از آن به شکل منفی نمودار شود. کودکان امروزی احتمالا نسبت به والدینشان طول عمر کمتری خواهند داشت و ریشه این مساله هم در کم‌تحرکی است.

ضرورت تعامل کودک با طبیعت

آرتور ریچارد لوو، روزنامه نگار و نویسنده ی هفت کتاب درباره ی پیوند خانواده، طبیعت و جامعه، و مدیر و یکی از بنیاد گذاران شبکه ی کودکان و طبیعت، در کتابش به نام “آخرین کودک در میان درختان، نجات کودکان از اختلال کمبود ارتباط با طبیعت” اشاره می کند که حس جدایی از طبیعت به طور بنیادی در کودکان اثر می گذارد. به باور او، این جدایی به سلامتی جسمی و ذهنی آن ها آسیب می رساند. لوو، اصطلاح “اختلال کمبود ارتباط با طبیعت” را برای توصیف این پدیده به کار برده است.

ریچارد لوو نیز در کتاب خود به این نکته اشاره می‌کند که دور نگهداشتن کودکان از طبیعت باعث اختلال رفتاری زیادی در آنها شده است. وی در این کتاب به تفصیل، عواقب منفی پرهیز از فعالیت جسمانی و پرورش کودکان در چارچوب‌هایی بسته را تشریح می‌کند و می‌‌افزاید: «لمس نکردن طبیعت در کودکان امروزی بحرانی است که باید آن را جدی گرفت.»

اثرات مثبت طبیعت بر جسم و ذهن کودک

– طبیعت منبع الهام و اکتشاف کودک

بودن در خارج از خانه، به پدید آمدن حس شگفتی و کنجکاوی در کودکان کمک می‌کند. این کنجکاوی می‌تواند به جنبه‌های دیگر زندگی آن‌ها نیز گسترش یابد. زندگی مدرن، بسیار سازمان‌یافته و کنترل شده است و کودکان را از شانس اکتشاف و خودآموزی محروم می‌کند. در چنین وضعیتی، نقش طبیعت در برانگیختن کنجکاوی کودکان بسیار مهم‌تر است. همراه وی به یک منطقه نا شناخته بروید و با کند و کاو در طبیعت سنگ ها، گیاهان و گل های جدیدی را کشف کنید. کشف های جدید به فرزندان شما اعتماد به نفس می دهد.

– افزایش تمرکز و یادگیری کودک با گردش در طبیعت

به باور کارشناسان آموزش و پرورش، داشتن شانس پژوهش و اکتشاف در طبیعت، تمرکز و ظرفیت یادگیری کودکان را افزایش می‌دهد. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که حضور در طبیعت و فضای سبز، اختلالات تمرکز در کودکان را کاهش می‌دهد.

– رشد هشیاری در کودک

بودن در طبیعت به کودکان کمک می‌کند که هشیار باشند. طبیعت این امکان را به کودکان می‌دهد که از همه‌ی حواس خود استفاده کنند. هرچند قرار دادن هر کودکی در طبیعت مسلما با خطر هایی همراه خواهد بود و والدین نگران این موضوع هستند، اما می‌توان کودکان را به مکان هایی طبیعی که امنیت کودک در آنها تضمین شده است برد تا کودکان حواس پنج گانه خود را در طبیعت تقویت و از آنها بیش تر استفاده کنند.